เทคนิคผลิตลำไยนอกฤดูกาล
ลำไยในประเทศไทย ส่วนใหญ่พื้นที่การผลิตอยู่ที่ภาคเหนือของประเทศ
ในอดีตการปลูกลำไยมีปัญหาที่สำคัญคือ การออกดอกติดผลไม่สม่ำเสมอของต้นลำไยเอง
บางปีมีการออกดอกและติดผลมาก บางปีมีการออกดอกและติดผลน้อย
หรือมีการออกดอกและติดผลแบบปีเว้นปี
และเป็นปัญหาหลักของเกษตรกรผู้ปลูกลำไยเป็นอย่างมาก
ทำให้เกษตรกรผู้ปลูกเองสูญเสียรายได้ต่อปีเป็นจำนวนมาก
แต่ปัจจุบันปัญหาเรื่องการออกดอกของลำไยสามารถแก้ไขได้ โดยการใช้สาร
โปแทสเซียมคลอเรต เพื่อกระตุ้นหรือชักนำการออกดอกของลำไย
โดยเฉพาะในแหล่งผลิตลำไยที่จังหวัดลำพูน เชียงใหม่ ลำปาง เชียงราย และพะเยา
หรือในแถบจังหวัดตาก กำแพงเพชร และจันทบุรี
การผลิตลำไยนอกฤดูกาล สามารถทำได้ 2 วิธี คือ
1.การผลิตลำไยนอกฤดู โดยการใช้ลำไยสายพันธุ์ทะวาย
เกษตรกรสามารถผลิตลำไยนอกฤดูกาลได้ โดยการปลูกลำไยพันธุ์ที่มีการออกดอกติดผลนอกฤดูกาล
เช่น ลำไยพันธุ์เพชรสาคร เป็นลำไยสายพันธุ์ที่สามารถออกดอกตลอดปี
ปลูกมากแถบภาคกลาง ที่ อ.บ้านแพร้ว จ.สมุทรสาคร ออกดอกและติดผล 2 รุ่น
รุ่นแรกออกในช่วงเดือน ธันวาคม – มกราคม เกี่ยวเกี่ยวผลผลิตลำไยได้ในเดือน พฤษภาคม –
มิถุนายน และรุ่นที่สอง มีการออกดอกในเดือนกรกฎาคม – เดือนสิงหาคม สามารถเก็บผลผลิตลำไยได้ในเดือน
ธันวาคม - เดือนมกราคม เป็นลำไยที่มีผลมีขนาดปานกลาง เนื้อค่อนข้างแฉะ
มีกลิ่นค่อนข้างแรง รสชาติหวานจัด เมล็ดค่อนข้างใหญ่
แต่ปัจจุบันได้พบลำไยที่ปลูกจากเมล็ดจำนวนหนึ่งที่กลายพันธุ์
และสามารถออกดอกนอกฤดูได้ เช่นในจังหวัดเชียงใหม่ ลำปาง และขอนแก่น
2.การผลิตลำไยนอกฤดู โดยการใช้สารเคมี
ปัจจุบันปัญหาเรื่องการออกดอกไม่สม่ำเสมอของลำไยสามารถแก้ไขได้แล้ว
โดยการใช้สาร โปแทสเซียมคลอเรต (Potassium chlorate)
ไปกระตุ้นหรือชักนำการออกดอกของลำไย โดยเฉพาะในแหล่งผลิตลำไยที่จังหวัดลำพูน
เชียงใหม่ ลำปาง เชียงราย พะเยา และจันทบุรี ซึ่งวิธีการใช้ก็สามารถทำได้ง่ายๆ
ก็คือ นำสารโปแทสเซียมคลอเรตละลายในน้ำ แล้วราดภายในทรงพุ่ม เสร็จแล้วให้น้ำตาม
หรือจะพ่นทางใบ วิธีใดวิธีหนึ่งก็สามารถกระตุ้นให้ลำไยออกดอกได้ภายใน 21-35 วัน
ข้อควรรู้ในการใช้สาร โปแทสเซียมคลอเรต
(Potassium
chlorate)
โปแทสเซียมคลอเรต (KCLO3) สามารถละลายน้ำได้และละลายในสารเช่น กลีเซอร์รอลและแอลกอฮอล์
ลักษณะเป็นผลึกใสไม่มีสี อาจเป็นผงขาวหรือเม็ดสีขาว
คุณสมบัติเป็นของแข็งและเป็นตัวเติมออกซิเจนที่รุนแรงมาก
สามารถระเบิดได้เมื่อทำปฏิกิริยากับกรดกำมะถัน สามารถติดไฟและระเบิดได้เมื่อนำไปรวมกับสารอนินทรีย์ชนิดต่างๆ
เช่น กำมะถัน ฟอสฟอรัส ซัลไฟด์ ปุ๋ยยูเรีย น้ำตาลทราย เกลือแอมโมเนียเกือบทุกชนิด
และสารตัวเติมออกซิเจนอื่นๆ ควรหลีกเลี่ยงการใช้สารผสมดังกล่าวข้างต้น